Monday, June 25, 2007

మనుషులూ - మతాలూ

ఈమధ్య ఇన్నయ్యగారి ఒక టపాలో తాను అనువదించిన వివేకానందుడికి వ్యతిరేకంగా వ్రాయబడిన పుస్తకంగురించి ప్రస్తావించారు. ఆసందర్భంలో మన్యవగారు, నేను వ్రాసిన వ్యాఖ్యలు, దానికి వచ్చిన సమాధానం ఈక్రింది విధంగా ఉన్నాయి.


  • సత్యసాయి కొవ్వలి said...
    హేతువాదం అంటే హిందూ వ్యతిరేకతా అనిపిస్తుంది. ఏవివేకానందనో, పరమహంసనో విమర్శించడం లాంటివల్ల జనాలకి ఏంప్రయోజనం. అంతకన్నా ప్రజలకి పనికివచ్చే రచనలు చేయచ్చుగా. ప్రజలని ఎడ్యుకేట్ చేయడానికి అధికశాతం అభిమానించే వాళ్ళ ఐకన్స్ ని చెడ్డవాళ్ళని ప్రూవ్ చేయక్కర్లేదేమో. నమ్మేవాళ్ళని రెచ్చగొట్టడం, వాళ్ళు రెచ్చితే చాందసు లనడం - అంత అవసరంకాదేమో. ఉన్న సమస్యలు చాలవా?
    June 16, 2007 8:58 PM
    మన్యవ said...
    అదీ నిజమే!!...ఇట్లాగే జన విజ్ఞాన వేదిక వాళ్ళు దేవుడు దేవుడు లేడు అని దండోరా వేస్తుంటారు. మరి వాళ్ళకి పాత బస్తీకి వెళ్ళి "అల్లా లేడు " అనే ధైర్యం ఉందో లేదో!!
    June 18, 2007 12:45 AM
    cbrao said...
    సత్యశాయి,మన్యవ -‘నేనెందుకు ముస్లిం ను కాను? ‘‘Why I am not a Muslim?’అని ఇబ్బన్ వారక్ రాసిన ఆంగ్ల రచనకు, తెలుగు అనువాదం,మదర్ థెరిసా పై నిశిత పరిశీలన, శాస్త్రీయ దృక్పధం అంటే ఏమిటి? అనే A.B.Shaw రచనకు తెలుగు అకాడమీ ద్వారా ప్రచురించిన, ఇన్నయ్య గారి తెలుగు సేత, తస్లిమా నస్రీన్ పై సమర్ధిస్తూ చేసిన రచనలు మీ సందేహాలకు, అనుమానాలకు తావులేకుండా చేస్తాయి.అన్ని మతాలను శాస్త్రీయ దృక్పధం తో పరిశీలించటం హేతువాద దృష్టి.కనుక కెవలం హిందూ మతాన్ని విమర్శిస్తున్నారనే ధొరణి సరైనది కాదని గ్రహించగలరు.


ఈసందర్భంగా స్పష్ఠం చేయాల్సినదేమిటంటే, నా వ్యాఖ్య ఇన్నయ్యగారి మీదకాని, నిక్కమైన హేతువాదుల మీద కాని కాదు. కానీ, ఏకపక్షంగా వాదించే వారిగురించి మాత్రమే.


ఇటీవలి ముంబై బాంబుపేలుళ్ళతర్వాత 'Economic and Political Weekly' లో కొన్ని వ్యాసాలొచ్చాయి. వాటిలో ముస్లింలు వ్యతిరేకతకి, వివక్షకి గురౌతున్నారని, పోలీసులు కూడా వివక్ష చూపిస్తున్నారని వ్రాసారు. ఆవ్యాసాలలోని తర్కంలో లోపం కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తుంది. ఆవ్యాసాలపై వ్యాఖ్యాత్మక వ్యాసపు ముఖ్యవాదం (summary?)



I have been searching, in vain, for at least a single tiny drop of tear for the hapless human beings killed or injured in the Mumbai blasts in all the pro-Muslim write-ups that came after that incident. Not even a single word of sympathy can be found therein and worse still, the incident was even taken as a legitimate outcome of Muslim frustration. Are we dead as human beings and living only as Hindus or Muslims and pro-this and anti-that? If these writings are championing the Muslim rights, what about the human rights of the victims and millions of those who are living with fear psychosis? With every incident of terror, the life of an average citizen, who is remotely connected with all these things, is becoming increasingly and irrevocably tension-ridden and difficult. It is very unfortunate that we take a stand in favour of any particular religion or community and ignore that human beings are living on both sides. It is high time we stop taking this type of unreasonable positions and uphold the human spirit, instead. Human beings were the first to come and then only came the religion. This clearly tells us what should be our priority. In this article, I discuss what should be our perspective in dealing with Muslim alienation problem







వివరంగా చదవాలంటే ఇక్కడ నుండి దిగుమతి చేసుకోండి.



ఎదుటి వ్యక్తిలో ఒక ప్రాంతంవాడినో, ఒక మతంవాడినో, ఒక కులంవాడినో, ఒక ఇజానికి చెందినవాడినో, పురుషుడినో, స్త్రీనో తప్పించి ఒక మనిషిని ఎందుకు చూడలేకపోతున్నాం?

Sunday, June 17, 2007

ఇలా అయితే బ్లాగడం కష్టం...

చావా కిరణ్ తన ఇటీవలి వుయ్ వాంట్ బ్లాగ్ హాలిడే ఫ్రం యువర్ బ్లాగ్ :) లో కూడలి బ్లాగువ్రాసే సమయాన్ని మింగేస్తోందని తెలుగులో తెగ బాధ పడిపోయాడు. అయ్యలారా! నాసమస్యలు, దీంతోపాటు, ఇంకా ఉన్నాయి.
రాద్దామని వచ్చి జస్ట్ ఫర్ ఫైవ్ మినిట్స్ అని కూడలి చదవడం మొదలెడతానా? అలా, అలా సెకన్లు, నిమిషాలు, గంటలు, జాములు... గడిచిపోతాయి. ఆనక కర్తవ్యం గుర్తొచ్చి వ్రాయడం మొదలెడ్తా. అప్పుడు సినిమాలోలాగా నాలోంచి ఒక సత్యసాయొస్తాడు. తెలుగు సినిమా పరిజ్ఞానం ఉందికాబట్టి ఎవరు నువ్వు అని అడగి టైం వేస్టు చేయకుండా, వాడికి హుహుహా ....అని వికటాట్టహాసాలు చేసే ఛాన్సివ్వకుండా - కం టు ది పాయింటనేస్తా. అసలు వాడి పాయింటేమిటో తెలియకపోతే కదా! అయినా అంతరాత్మ ముఖతః ప్రబోధం అన్నారు కదా అని వింటా. వాడు, వాడి డ్యూటీ ప్రకారం, ఇప్పటికే చాలా టైం వేస్టుచేసేసావు, రోజూ ఇదేతంతు. ఇలాఅయితే ఎలా అని గదమాయిస్తాడు. చేయాల్సిన పనులు అలా వెనక బడిపోతోంటే, పన్లు లూజింగు టైం లూజ్ ప్రయారిటీ అని సర్దేసుకుని, అయినా కలికాలం కాకపోతే, ఈఅంతరాత్మలు సినిమాలలోంచి నిజజీవితాలలోకి వచ్చి ఇలా ఇబ్బంది పెట్టడం ఏమిటని కాస్త బాధపడి, అలాగే ఇంకాపేస్తాలే అంటూనే బ్లాగు వ్రాయడం కంటిన్యూ చేస్తా. వ్యసనం అలాంటిది మరి.

అలా వ్రాసి పబ్లిష్ చేసి, ఒకటికి రెండుసార్లు వీపు చరుచుకుంటూ చదువుకుని, తర్వాతి ఐదు నిమిషాల్లో కూడలిలో కనిపిస్తోందో లేదోనని పదిసార్లు, ఆతర్వాతి ఇరవై నిమిషాల్లో ఎవరైనా వ్యాఖ్యలు రాసారేమో చూద్దామని ముప్పైసార్లు బ్లాగ్జంక్షన్ చుట్టూ చక్కర్లు కొడుతూంటే ఓ గంట గడిచిపోతుంది. ఇలా అయితే అంతరాత్మ క్షోభపడకుండా ఎలా ఉంటుంది?

ఇంత కష్టపడి వ్రాసి కూడలిలో పెట్టేసరికి ఎక్కడినుండి వస్తాయో టపాలు టపటపా వచ్చేస్తున్నాయి, నాటపాని కిందకెక్కడికో పాతాళానికి తొక్కేస్తూ. ఒక్కోసారి, ఒకేరోజులో పేజీలోంచే గల్లంతయ్యే అవకాశం కూడా ఉంది. వీవెన్ జాలిపడి 75 టపాలు చూపెట్టబట్టి గుడ్డిలో మెల్లగా ఉంది పరిస్థితి.

ఇంకో సమస్యేమిటంటే, ఒక విషయం మీద వ్రాద్దామని కూర్చుంటా కదా, కూడలిలో టపాలు చదివే సరికి ఎవరో వ్రాసిన టపా నచ్చడమో, నచ్చక పోవడమో జరుగుతుంది. అక్కడితో వ్రాద్దామనుకున్న విషయం మరుగున పడి ఏదో కొత్త విషయంమీద టపా తయారవుతుంది. పైన ఉటంకించిన కిరణ్ టపా చదివి అనుకున్న విషయం పక్కన పెట్టి ప్రస్తుతటపా మొదలెట్టా. ఆనక లలితగారి టపా చదివాక, ఈటపాని డ్రాఫ్టులో పెట్టి, వేరే టపా వ్రాసా. ఇలాంటి సందర్భాల్లో కూడలి జాం అవడం కూడా మనమంచికేనని గ్రహించి, అది జాం అయితే బాగుండునని విఘ్నేశ్వరుడిని ప్రార్ధించి టపాలు వ్రాస్తూంటా. బాధే సౌఖ్యమని భావన రానివ్వడమంటే ఇదేనేమో!

ఇదివరకు వ్రాసేవాళ్ళు తక్కువగా ఉండడంతో మనబ్లాగులుచదివే వాళ్ళు ఎక్కువగా ఉండేవాళ్ళు. నాలాంటి ఆముదపు వృక్షాలకి కూడా కాస్త పాఠకులుండేవాళ్ళు. ఇప్పుడు బ్లాగర్లెక్కువయిపోవడమూ, లబ్ధప్రతిష్ఠులూ, హేమాహేమీలూ బ్లాగర్లయిపోవడమూతో తలసరి చదువరుల సంఖ్య తగ్గి పోయింది.

ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే బ్లాగేవాళ్ళకి ఎన్నో సమస్యలు. వీటికి ఒక పరిష్కారం- రేషనింగు. ఇంకేమైనా తడితే చెప్పండి. బ్లాగేజనా రేషనోభవన్తు.

Saturday, June 16, 2007

తనువిచ్చు తండ్రికిదె తొలి వందనం

లలిత గారి 'ఓనమాల' స్పూర్తిగా ఈ టపా. ఆవిడలాగా కవిత్వం చెప్పడంలో ఒరిజినాలిటీ లేదుకాబట్టి, శృతిలయలు సినిమాలో చివరి పాటకి ముందు పాడే ఒక చిన్న పద్యంతో నా జీవితానికి శృతి,లయలను సమకూర్చిన నా తల్లిదండ్రులకు నా వందనం తెల్పుకొంటున్నా.

వింటూ చదవాలంటే ఇక్కడ నొక్కండి.

తనదు వరసత్వమును
వారసత్వముగనిడి
తనువిచ్చు తండ్రికిదె తొలి వందనం

మమతానురాగాల కల్పతరువై
మంచిచెడు నేర్పించు మొదటి గురువై
ముక్కోటి వేల్పులను ఒక్క రూపున జూపు
మాతృపద పద్మములకిదె వందనం


సినిమాలో ఈపాట వచ్చే ఘట్టం చాలా రసవత్తరమైనది. విడిపోయిన చాలాకాలానికి రాజశేఖర్, సుమలతలు కలుసుకొన్న సందర్భం. ఈ సీను చూసిన ప్రతీ సారీ ఒక రకమైన ఉద్వేకం కలుగుతుంది. ఈసినిమా హీరో నాకు చాలా నచ్చింది. హీరోగా సుమలతని కాక ఇంకెవరిని పెట్టినా అంతబాగోదేమో అనిపించేంత బాగ నప్పింది. అసలు ఈ సినిమానే ఎన్నిసార్లు చూసానో తెలియదు. డౌన్లోడు చేసుకొని తెగచూసా. ఎన్నిసార్లు చూసినా నాకు చాలా మంచి అనుభూతిని కలుగచేస్తూనే ఉంది- శ్రీనివాసు ఓవరేక్షను ఎంత చిరాకు తెప్పించినా కూడా. అందులో ఒకచోట ఆమహానుభావులను వెలుగులోకి తీసుకొద్దామన్న వంకాయల ప్రతిపాదనని సత్యనారాయణ తిరస్కరిస్తూ సత్యనారాయణ వాళ్లని మనం వెలుగులోకి తిసుకురావడమేమిటని ఘాటుగా ప్రశ్నించడం నాకు చాలానచ్చింది. మనచుట్టూ వంకాయల లాంటి అజ్ఞానులు, పాంచాలమ్మ లాంటి కళా వ్యాపారులు చాలామందే కనిపిస్తారు.

సినిమా చివరలో....

త్రివర్గ ఫలదాసర్వే దాన యజ్ఞ జపాదయా
ఏకం సంగీతవిజ్ఞానం చతుర్వర్గ ఫలప్రదమ్


ఇదే శృతిలయల సారాంశం

అని వస్తుంది. దయచేసి ఎవరైనా (బాసు గారు వింటున్నారా)దీని అర్ధం వ్రాయండి.

Friday, June 15, 2007

యాహూ మెసెంజర్లో తెలుగు ఆడిబుల్స్

యాహూ మెసెంజరులో చాటింగు చేసే వాళ్ళకి ఆడిబుల్స్ గురించి చెప్పక్కర్లేదు. ఇవి కొన్నైతే చాలా సరదాగా ఉంటాయి. ఈమధ్య కొన్ని భారతీయ భాషల్లో కూడా వచ్చాయి. కానీ తెలుగులో ఇంకా రాలేదు. మన పొరుగు వాడు తమిళ్ వాళ్ళవి కూడా వచ్చాయి. ఎవరైనా నడుం బిగించి దీనికి పూనుకొంటే బాగుంటుంది. పూనుకోమని భావము.

నేను ప్రతిపాదిస్తున్న కొన్ని మెస్సేజ్ లు -


ఏమండీ కుశలమా?
ఏం మాస్టారూ బాగున్నారా?
ప్రియతమా పరాకా? నేనంటే చిరాకా?
ఛీ .. పోదురూ?
నీకంత సీనులేదులే
నే తొడ కొడితే నువ్వు ఆన్లైన్లోకొచ్చేస్తావు, జాగ్రత్త (బాలకృష్ణ తరహాలో)
అర్ధం చేసుకోరూ
ఎంద చేట
అమ్మతోడు. నేను నిజంగా ఆఫ్ లైన్లో ఉన్నా
తమ్ముడూ .. తమ్ముడూ ..ఈ తికమక దిగులే ప్రేమంటే
మౌనమేలనోయీ....
మనసు నిలుపుకోలేక ఎదో ఎదో అడిగాను... అంతే ... అంతే.. అంతే... కుశలమా...
వల్లభా.... ప్రియ వల్లభా...
వద్దు బావా తప్పు
ఏదో శాస్త్రం చెప్పినట్లుంది
తాంబూలాలిచ్చేసా తన్నుకు చావు
ఓ ... డేమిట్ .. కథ అడ్డం తిరిగింది...
పాలు గారు బుగ్గల పైనా... పాపాయికిఒకటి.. తేనెలూరు పెదవులపైన దేవిగారికొకటి...
అంతేనా ... మనసింతేనా...
ఏంటి చెప్పేది... కేబేజీ ...
తొక్కలో మెస్సేజి ఇంత సేపు టైపుచేయాలా?
మావా.. నే మునుపటి వలెనే లేనా?
గుండె గొంతులోన కొట్టడుతాది.. కూర్చుండనీదే కూసింత సేపు..
అలా అయితే ఓకే !
ఏంటీ గొంతులేస్తాంది?
సుత్తి ఆపవయ్యా,మహాప్రభో
ఏందిరా మావా నీ సుత్తి
రాసాను ప్రేమలేఖలెన్నో

నాకైతే ఇప్పటికివి చాలు ...